Jak rozmawiać z dzieckiem o śmierci, o poważnej chorobie, wypadku,  o żałobie, przemijaniu?

          Jest to temat bardzo trudny dla większości dorosłych, ale niezwykle ważny, gdyż większość osób w jakimś momencie swojego życia – będzie musiała się z tym zmierzyć.
      Szczególnie trudne są rozmowy z dziećmi, dotyczące tej tematyki.

      Jak więc to robić? Kilka psychologicznych wskazówek:

1. Zaakceptuj uczucia dziecka – pozwól mu odczuwać smutek, a czasami żal czy złość. Pocieszanie na siłę, mówiąc „będzie dobrze” – w tej chwili, może nie być najlepszym rozwiązaniem.
2. Powiedz to co konieczne – krótko na temat i zwięźle. Dostosuj wypowiedź i słownictwo do wieku dziecka, ale go nie okłamuj. Opowieść o ukochanej babci, która gdzieś wyjechała może nie być najlepszym pomysłem.
3. W towarzystwie dziecka unikaj niepotrzebnych komentarzy w stylu: „Ojej, jakie to okropne i straszne, jak ta osoba wygląda teraz przerażająco, blado jak bardzo źle..” – to może niepotrzebnie przestraszyć dziecko.

4. Nie zmuszaj dziecka do niczego. Daj mu czas. Dziecko ma prawo przeżywać to na swój sposób, ma również prawo chcieć się pożegnać na swój sposób. Jeśli to wszystko jest dla dziecka zbyt trudne, można zaproponować rysunek dla ukochanej osoby, list, czy nagranie filmiku – na początek to będzie lepsze rozwiązanie, niż zmuszanie dziecka do czegokolwiek.